ول معمولی که از آن با نام ارز رسمی برای هر کشور یاد می‌شود همانند ریال، دلار، یورو و … توسط بانک مرکزی هر کشور تولید و عرضه می‌شود. عموماً بانک مرکزی باید مقداری شیء با ارزش مثل طلا را باید به عنوان پشتوانه این پول در اختیار داشته باشد. اما ارز دیجیتال این‌گونه نیست و بدون هر پشتوانه فیزیکی منتشر می‌شود.
ساختار تراکنش
دومین تفاوتی که پول معمولی با ارز دیجیتال دارد مربوط به ساختار تراکنش آن‌ها می‌شود. در تراکنش‌های آنلاین بین دو نفر، یک واسطه که معمولاً بانک‌ها هستند، وجود دارد که بر آن نظارت می‌کند. اما نقل و انتقال ارز دیجیتال بین دو نفر؛ به جای وجود یک واسطه مرکزی (مثل بانک) توسط شبکه‌ای از کاربران که بلاک‌چین نامیده می‌شود تایید می‌شود.
بازگشت ناپذیری
به این صورت که در حالت عادی و در خریدهای آنلاین، در صورت بروز مشکل و یا درخواست کنسلی، امکان پیگیری و کنسل کردن تراکنش وجود دارد. اما تراکنش در ارزهای دیجیتال این طور نیست و در صورت انجام، دیگر وجه منتقل شده بازگشت‌پذیر نخواهد بود و عملاً باید قید ارز از دست رفته را بزنید
احراز هویت کاربران
حفظ هویت کاربر تفاوت بعدی است. در تراکنش‌های آنلاین عادی، هویت کاربران احراز شده و مشخص می‌شود که این تراکنش را چه شخصی انجام داده است. اما در ارزهای دیجیتال هویت کاربر محفوظ می‌ماند. چراکه آدرس کیف پول‌ها که همان نقش شماره کارت یا شماره حساب را در حساب‌های بانکی دارند، شامل اطلاعات هویتی شما نمی‌شوند.
