تسهیلگران ایجاد نوآوری در سازمان،نوآوری بلندمدت و پایدار تنها در زیست بومی سازگار ممکن است. زیست‌بوم نوآوری تنها در شرایطی ایجاد می‌شود که با تلاش زیاد قابلیت‌های شرکت را به نفع خودش تغییر داده و مدیران را با آن همراه می‌سازد. اما برای موفقیت در ایجاد یک زیست‌بوم از چه راهکارهایی باید استفاده کنیم؟
شبکه‌سازی همیشه جزئی اساسی از یک زیست‌بوم انسانی است. فضای نوآوری بیشتر از هر جای دیگر به آن نیاز دارد. در سیلیکون ولی تنها تراکم استارتاپ‌ها و کارآفرینان زمینه‌ساز کشف تصادفی نمی‌شود، بلکه اجتماعات و تعامل میان افرادی که در استارتاپ‌های مختلف کار می‌کنند بسیار تأثیرگذار است. باشگاه کامپیوتر هومبرو Homebrew Computer Club اجتماعی از مشتاقان کامپیوتر بود که در فاصله سال‌های 1975 تا 1986 به طور منظم گرد هم می‌آمدند. از دل چنین تعامل‌هایی بود که استیو وزنیانک و استیو جابز توانستند نخستین کامپیوتر اپل را طراحی کنند.
اسپاتیفای به شیوه‌ای طراحی شده است که آگاهانه در میان تیم‌هایش تعامل، مشارکت و هم‌افزایی ایجاد می‌شود. شبکه‌ها و انجمن‌های اسپاتیفای باعث می‌شوند بخش‌های مختلف به طور منظم همدیگر را ملاقات کرده و از یکدیگر بیاموزند. این اجتماعات متشکل از افرادی با علایق مشترک، زمینه‌ساز تشویق به تعامل و کشف تصادفی هستند.
تسهیلگران ایجاد نوآوری در سازمان
سیلو محور نباشیم
یکی از تسهیلگران ایجاد نوآوری در سازمان، اجتماعات کاربردی Communities of Practice به عنوان جزئی اساسی از زیست‌بوم نوآوری است. یکی از مسائل مضر درون سازمان سیلویی کار کردن است. بدین معنا که هر واحد به صورت جداگانه به فرایندهای خود پرداخته و هیچ ارتباطی با دیگر واحدها در جهت ایجاد تعامل کاری ندارد. سازمان‌ها نباید صرفا به تشکیل تیم‌های میان وظیفه‌ای اکتفا کرده و در مقابل به دنبال خروجی بهتر باشند.
شبکه‌سازی همیشه جزئی اساسی از یک زیست‌بوم انسانی است. فضای نوآوری بیشتر از هر جای دیگر به آن نیاز دارد. در سیلیکون ولی تنها تراکم استارتاپ‌ها و کارآفرینان زمینه‌ساز کشف تصادفی نمی‌شود، بلکه اجتماعات و تعامل میان افرادی که در استارتاپ‌های مختلف کار می‌کنند بسیار تأثیرگذار است. باشگاه کامپیوتر هومبرو Homebrew Computer Club اجتماعی از مشتاقان کامپیوتر بود که در فاصله سال‌های 1975 تا 1986 به طور منظم گرد هم می‌آمدند. از دل چنین تعامل‌هایی بود که استیو وزنیانک و استیو جابز توانستند نخستین کامپیوتر اپل را طراحی کنند.
اسپاتیفای به شیوه‌ای طراحی شده است که آگاهانه در میان تیم‌هایش تعامل، مشارکت و هم‌افزایی ایجاد می‌شود. شبکه‌ها و انجمن‌های اسپاتیفای باعث می‌شوند بخش‌های مختلف به طور منظم همدیگر را ملاقات کرده و از یکدیگر بیاموزند. این اجتماعات متشکل از افرادی با علایق مشترک، زمینه‌ساز تشویق به تعامل و کشف تصادفی هستند.
شبکه‌سازی در سازمان را محدود نکنیم
یکی دیگر از تسهیلگران ایجاد نوآوری در سازمان ،شبکه‌سازی در سازمان است که می‌تواند به چندین روش مختلف انجام پذیرد. دورهمی برای افراد داخل سازمان؛ سازمان‌ها می‌توانند گردهمایی‌هایی را برای تعامل کارکنان خود ترتیب دهند. در این برنامه‌ها افراد می‌توانند ارائه بدهند، درباره کار و مشکلات جاری صحبت کنند و بهترین راهکارها را به اشتراک بگذارند. چنین دورهمی‌هایی می‌تواند مفاهیم درخواست کمک، کمک کردن و باز اندیشی انعکاسی را عملیاتی کند. به طور کلی مشارکت کارمند با کارمند، منجر به پذیرش و بکارگیری بهترین رویه‌های نوآوری در سطح سازمان می‌شود. دورهمی با افراد خارج از سازمان؛ شرکت‌ها می‌توانند اجتماعات باز تشکیل دهند و بنیان‌گذاران استارتاپ‌ها، نخبگان، سیاستگذاران و دانشگاهیان را دعوت کرده و از تعامل با آن‌ها بهره‌مند شوند. این اجتماعات به مثابه فرصت‌هایی برای تعامل و هم‌افزایی می‌باشند. گاهی برای شنیدن آنچه که خارج از سازمان رخ داده و می‌تواند در رشد محصولات و خدمات موثر باشد و گاهی برای مطرح کردن چالش‌ها و استفاده از فرصت‌های بیرونی. از طرفی ذات تعامل با زیست‌بوم نوآوری، هویت سازمان و شرکت را به این سمت سوق داده و به آماده‌سازی ذهنیت افراد می‌پردازد.پژوهش‌ها را برای مستندسازی و نگه‌داری در کشو انجام ندهیم
از طرفی تحلیل روندها و تغییرات در محیط کسب‌وکار می‌تواند منبع مهمی دیگری در رشد سازمان باشد. اما توجه به آن نباید صرفا وظیفه یک سری پژوهشگر شود. سازمان باید از تمام کارکنانش بخواهد که به روندها و تغییرات دنیا توجه کنند. مهم‌تر این‌که این بینش‌ها باید در سطح وسیعی در کسب‌وکار به اشتراک گذاشته‌شوند. سازمان نباید به گونه‌ای رفتار کند که پژوهش‌های پیرامون روندها در فایل‌ها و کشوهای بخش پژوهش بازار مخفی نگه داشته شود. اینجاست که اجتماعات کاربردی، گردهمایی‌های شبکه‌ای و پلتفرم‌های اشتراکی به کار می‌آیند. به اشتراک‌گذاری آموخته‌ها راه بسیار مناسبی برای بروز نگه‌داشتن واحدهای مختلف سازمان و ایجاد تعامل می‌باشد.نوآوری را به یک اتاق محدود نکنیم
سازمان‌ها عموما دو دسته‌اند؛ آن‌ها که تا اسمی از نوآوری به میان می‌آید صد صاحب پیدا کرده و همه می‌گویند مربوط به واحد ماست. آن‌ها که یک اتاق ایده تشکیل داده و فقط در آن‌جا اجازه ایده‌پردازی و تعاملاتی از این قبیل را می‌دهند. هر دو دسته دچار دیدگاهی افراطی بوده که در شیوه‌های سنتی خود غرق شده‌اند. در حالت افراطی مدیران سازمان نه تنها توانایی فهم نوآوری را ندارند، بلکه آن را در نطفه خفه می‌کنند. نوآوری در سازمان طبق روش استارتاپ سازمانی به 3 مدل تقسیم می‌شود.- بهینه سازی‌های رایج با تمرکز بر تغییر تدریجی محصولات فعلی و مشتریان فعلی
- ورود به بازارهای جدید با محصولات و خدمات فعلی یا ماندن در بازارهای فعلی با محصولات و خدمات جدید
- ارائه محصولات جدید در بازارهای جدید
